przestań beczeć

См. также в других словарях:

• buczeć — ndk VIIb, buczećczę, buczećczysz, buczećbucz, buczećczał, buczećczeli 1. «wydawać niski, przeciągły dźwięk» Syrena fabryczna buczy. Buczą sygnały statków. Słychać buczącego trzmiela. 2. pot. «głośno płakać; beczeć» Przestań buczeć. Czego buczysz? …   Słownik języka polskiego

• buczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, buczećczę, buczećczy, buczećczał, buczećczeli {{/stl 8}}– zabuczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać niski głos przez dłuższy czas; wydawać głos podobny do krzyku sowy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mazać się — I – maznąć się, umazać się {{/stl 13}}{{stl 7}} mazać, brudzić czymś mazistym samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mazać się błotem. Maznął się smarem po twarzy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mazać się II {{/stl 13}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień